سیدعلاء الدین از فرزندان امام هفتم (ع ) و برادر دیگر حضرت شاهچراغ است. بقعه در کوچه مجاور مسجد جمعه شیراز قرار دارد و دارای بنایی مرتفع با گنبدی بلند است. مدخل اصلی در سمت جنوب به وسیله صحن کوچکی به خارج راه می یابد. در سمت غرب که در گذشته قبرستان وسیعی وجود داشت، امروز صحن غربی بنا جای دارد ؛ درون بقعه دارای حرم بلند آینه کاری شده در زیر گنبد است و مرقد مطهر سید علاء الدین در شاه نشین کنار آن قرار دارد. مسجد قرینه حرم در پشت ضریح واقع است. بنای اصلی بقعه به وسیله قتلغ خان که در عهد مغول و تیمور( یعنی در اواخر قرن هشتم یا اوایل نهم ) والی شیراز بود، ساخته شده است. کتیبه ای در بالای حرم به تاریخ 943 ه. ق باقی مانده است. دورتا دور قسمت داخلی زیر گنبد نیز کاشی های معرق بسیار زیبایی وجود دارد که بر آن به خط ثلث طلایی و بر زمینه آبی سوره "مزمل" با همان تاریخ ، قید شده است و نشان می دهد که بنا در زمان صفویه تعمیرات اساسی شده است.


به دلیل صدمات شدیدی که در طی قرون بر گنبد بنا وارد آمده بود، در سال 1329 شمسی گنبد جدیدی با اسکلت آهنی به جای آن نصب شد.

سیدعلاء الدین ، فرزند امام هفتم (ع ) ، برادر شاهچراغ ،